Toelichting | Taal kan worden opgevat als de menselijke, natuurlijke taal, maar kan ook in een ruimere betekenis voorkomen: de taal van de mens (verbaal en non-verbaal), de taal van dieren en kunsttalen als Esperanto.
Taal is in eerste instantie auditief en wordt op een natuurlijke manier verworven. De enige uitzondering is gebarentaal: een visuele taal die toch tot de menselijke natuurlijke talen kan worden gerekend, omdat deze op natuurlijke wijze als moedertaal kan worden verworven.
Naast de auditieve taal kan een schriftelijke variant bestaan (waarvoor vaak expliciet onderwijs nodig is). Gesproken en geschreven taal hebben elk hun eigen systematiek (betrekking hebbend op klankleer en bijvoorbeeld op spelling). Ons taalvermogen biedt de mogelijkheid om met een beperkt aantal middelen een oneindig aantal uitingen te verwezenlijken. Dit komt onder andere door de recursieve eigenschap van taal. Concreet betekent dit dat bijvoorbeeld zinsdelen in zinsdelen in zinsdelen kunnen worden gezet.
De zin: Nancy reist met de trein naar Dordrecht kun je onbeperkt uitbreiden: Nancy, die geïnteresseerd is in historische steden, reist met de trein van de NS naar Dordrecht waar het goed toeven is. Of nog verder: Nancy, die geïnteresseerd is in historische steden, reist met de trein van de NS naar Dordrecht waar het zo goed toeven is, dat zij niet meer terug zal keren. Deze zin is waarschijnlijk niet eerder door iemand bedacht en kan nog veel langer worden gemaakt.
Theoretisch is de lengte van een zin dus in principe oneindig; ons kortetermijngeheugen levert echter wel een beperking op voor het produceren en begrijpen van ‘oneindige’ zinnen. Deze recursiviteit is een kenmerkende eigenschap van de menselijke taal. |