Toelichting | Mondelinge taalactiviteiten in het algemeen, en de taalontwikkelende interactievaardigheden die de leraar daarbij inzet in het bijzonder, stimuleren de taal- en denkontwikkeling van alle leerlingen. Deze activiteiten kunnen in allerlei onderwijssituaties en bij verschillende vakken worden ingezet. Voor leerlingen met een laag taalvaardigheidsniveau kunnen dezelfde didactische middelen worden ingezet. Wel is het belangrijk goed op deze leerlingen af te stemmen. In grotere groepen en/of in heterogene groepen is dat vaak niet mogelijk. Ook hebben deze leerlingen een inhaalslag te maken en is extra gelegenheid voor spreken en luisteren noodzakelijk.
Vooral op scholen met veel leerlingen met een relatief laag taalvaardigheidsniveau (vaak meertalige leerlingen) is het belangrijk taalbeleid uit te stippelen en daarmee mogelijkheden te creëren om de leerlingen die dat nodig hebben extra taalstimulering te bieden. Dit kan op verschillende manieren vorm krijgen.
Wanneer dit buiten de eigen groep gebeurt, wordt meestal in kleine relatief taalhomogene groepjes gewerkt. De taalactiviteiten worden dan uitgevoerd door een extra, ambulante leraar. Dit kan een remedial teacher, logopedist of een NT2-specialist zijn. Deze groeperingsvorm biedt ook mogelijkheden voor het extra oefenen van bepaalde deelvaardigheden. Soms wordt hiervoor een specialist van buiten aangetrokken. Daarbij kan worden gekozen voor andere benaderingswijzen, waarbij bijvoorbeeld een dramadocent wordt ingeschakeld.
Ook zijn er scholen die de groepen herordenen naar niveau en op vaste tijdstippen in de week in niveaugroepen laten werken. Daarbij wordt dan meestal geprobeerd om de groepen, vooral van de laagtaalvaardige leerlingen, klein te houden. In zo’n situatie zorgen de groepsleraren voor de begeleiding.
De groep neveninstromers, leerlingen die op latere leeftijd het basisonderwijs instromen, vormen een specifieke groep. Vooral zij hebben baat bij extra taalactiviteiten buiten de klas. |